Op het moment dat ik deze nieuwsbrief schrijf is Jacqueline in Nederland bij haar ouders die ze al 2.5 jaar niet heeft gezien. Zelf heb ik de dagelijkse leiding van het ziekenhuis overgenomen samen met ons team.
Doordat er geen vervanging voor haar in het ziekenhuis was zou het ziekenhuis moeten sluiten, maar daar is nu verandering in gekomen.

Lichtpuntjes in de duisternis
In januari kwam er een jonge arts zijn CV bij ons afgeven omdat hij niet meer in Port-au-Prince kon blijven door de bendes die daar de stad hebben overgenomen. Hij ging terug naar zijn ouders die ongeveer 15 km van ons vandaan wonen.
Hierdoor kwam er voor ons een mogelijkheid om ervaring met deze arts op te doen. Hij is gestarte met twee dagen in de week (er was te weinig geld om hem te betalen).
Een maand later was er een periode waarin hij patiënten zag en daarna werden die gezien samen met Jacqueline.
Hij moest erg wennen aan ons systeem van werken dat radicaal anders is dan in de Haïtiaanse ziekenhuizen en klinieken.
Wij proberen de patiënten zo goed mogelijke zorg te geven met zo min mogelijk kosten. We houden rekening met de draagkracht van de patiënten terwijl er op andere plekken wordt gekeken hoe ze zoveel mogelijk geld kunnen verdienen aan patiënten die zich melden in hun ziekenhuis.
Ook de hoeveelheden medicijnen die worden voorgeschreven zijn daar bijna twee keer zoveel terwijl dat helemaal niet nodig is. Vaak is dit juist helemaal niet goed voor de patiënten.

Waterreservoir en klaslokalen
Verder ben ik als ingenieur ter plekke bezig met de bouw van een ondergronds waterreservoir van 110.000 liter. Dit reservoir is al klaar. De bouw van de eerste verdieping, met vier klaslokalen, doe ik samen met de eerste ingenieur die in de VS woont.
Vroeger woonde hij in Haïti en werkte voor Bruce. We overleggen iedere werkdag per telefoon van 7.30 tot 8.00 uur op het moment dat hij onderweg is naar zijn werk.
We hopen de vier lokalen klaar te hebben voordat ik naar Nederland ga deze zomer voor een korte periode.
Het project wordt gefinancierd door een aantal kerken in de VS die dit door vrijwilligers laten uitvoeren. Het zou veel meer geld kosten met betaalde krachten maar zoveel budget heeft de kerk niet. Daarom gebeurt het nu met vrijwilligers die ook de leiding hebben.
Misschien zult u zich afvragen waarom ik hieraan meewerk?
Ik vind het belangrijk dat er in onze regio een school komt waar een goed niveau onderwijs wordt gegeven tegen een betaalbare prijs. Daar moeten alle klassen zijn van kleuterschool t/m de middelbare school.
Voor de universiteit moet iedereen zich verplaatsen als daar geld voor is.
We hebben al een staatsschool maar die functioneert heel slecht. Ik hoop dat zij door de concurrentie van deze school ook meer aandacht aan de leerlingen zullen gaan besteden zodat hun deuren open blijven.
Daarnaast besluiten veel ouders op dit moment hun kinderen naar de stad te sturen. Maar omdat er weinig geld is, en daar alles moet worden betaald, gaat dit vaak heel moeilijk.
Verder is er geen supervisie van de ouders waardoor de ouders niet weten wat de kinderen doen en of ze wel naar school gaan.
Een ander probleem is dat veel meisjes zwanger worden en daardoor nooit hun schoolopleiding afmaken.
Waarom is een goede opleiding zo belangrijk in een land waar er bijna geen werk is? Opleiding is essentieel om niet te worden veroordeeld tot een leven in armoede.
Als de secondaire opleiding niet goed voltooid wordt dan is het bijna ook niet mogelijk om een partner te vinden die echt geïnteresseerd is om samen een toekomst mee op te bouwen.
De school waaraan we werken heeft ook nog een groot aantal leerlingen van ons schoolproject dat dit jaar mede wordt gefinancierd door hulp uit de VS samen met hulp van de PKN-kerken uit Waalwijk en omstreken.

Nieuwe arts
Ik heet Wilfrid Louis Charles, ik ben christen, ongetrouwd en 30 jaar oud. Ik heb mijn basis opleiding gedaan bij het College Notre Dame Fatima in Port de Paix en mijn vervolgopleiding aan de Universiteit van het licht in Port-au-Prince waar ik in 2021 mijn diploma van algemeen arts heb behaald.
Daarna heb ik één jaar gewerkt. Door de situatie van het land ben ik teruggegaan naar mijn geboorte streek en heb ik mijn CV bij jullie ziekenhuis neergelegd. Daarna ben ik begonnen met werken.

Loveny
Na 3,5 jaar opleiding als laborante gevolgd te hebben is Loveny nu klaar met haar opleiding. Het enige dat nog moet gebeuren is de graduation en de diploma uitreiking. Dit gaat in juni zal gebeuren.
Ze werkt nu weer in het ziekenhuis waar ze het laboratorium doet, echo’s maakt en andere taken uitvoert.
We zijn van plan het laboratorium te renoveren en meer onderzoeken te gaan doen nu we hiervoor een gespecialiseerd persoon hebben.
We zijn van plan zowel de nieuwe arts als Loveny op stage te sturen zodat we daarna samen met de anderen van het operatie team weer kunnen gaan opereren. Hierdoor komt er meer geld binnen om veel kosten te kunnen dekken.
Op het moment zijn we positief gestemd over hoe we verder zullen gaan. Loveny opereerde eerder ook al onder supervisie van Anne-Marie.
We gaan kijken hoe alles zich ontwikkelt.

Het grootste probleem is dat we op het moment bijna geen geld hebben om salarissen te betalen waardoor de arts ook maar weinig krijgt. We moeten balanceren om de nodige medicijnen te kunnen kopen.
De arts heeft een appartement achter in het gastenhuis. Hij woont hier als hij er is en heeft een nieuwe motor gekocht om zich te verplaatsen.

Problemen van het moment
Stroomvoorziening; op het moment hebben we weer 110 volt stroom op het gasten huis. De omvormer was verbrand en daardoor hadden we alleen maar 220 volt stroom.
Daarna gingen ook de twee omvormers in de tweede accu stuk waardoor we in de huizen op het terrein geen stroom meer hadden. Nu hebben we weer verlichting.
Een koelkast op 220 volt, die met een kleine omvormer werkt, staat in een ander huis waar stroom is als er voldoende zon is.
Ook de eerste accu – die de stroom voor het ziekenhuis levert – gaf problemen. Hij is 16 jaar oud en de accu’s worden slechter en de panelen minder.
We waren dankbaar voor een donatie waarmee we met de dringende problemen aan de slag konden. We wachten nu op onderdelen uit de VS om de rest van de reparaties van de omvormers te kunnen realiseren.
Maar er moet dan wel iemand komen die ze meebrengt.