Aan het einde van een jaar maken we weer de balans op. We kunnen zeggen dat we hier in een donkere omgeving leven – waar maar weinig lichtpuntjes zijn – maar zeker is; dat wij er één zijn. De rivier is droog, de tuinen zijn leeg.
Zelfs op de markten zie je alleen de geïmporteerde spullen, die erg duur zijn vanwege de dure $ US. De dingen lijken donker, maar de mensen hebben hier altijd weer hoop. Ze kijken niet ver vooruit, wat er voor zorgt dat de problemen van vandaag ook pas vandaag worden opgelost en die van morgen, morgen. In de kerken, die het evangelie preken, is er hoop en verwachting in Hem die ons allen geschapen heeft en zijn zoon stuurde, om voor ons te sterven aan het kruis. Als we het hier niet van hem verwachten, dan is er geen hoop meer. Alle lichtpuntjes komen vanuit de kant van het evangelie en de gedachte erachter dat we als wereld een verantwoordelijkheid hebben ten aanzien van de arme medemens.
Wij kijken uit naar Kerstmis de geboorte van onze Redder, dat is genoeg, meer dan genoeg. De genade ervan overweldigd me vaak, als ik zie waar we allemaal in tekort schieten.
Voor ons werk hier zijn er ook een aantal lichtpuntjes, die als ze volgroeid zijn een groot licht kunnen worden:
Edline onze ‘dochter’ die voor ons beiden een groot voorbeeld is. Ze is in november begonnen met haar studie (betaald vanuit Nederland) aan de universiteit om voor verpleegkundige te studeren. Ze begint om 7.00 uur in de morgen en is om 17.00 uur klaar. Een half uur pauze in de middag en dan naar huis, huiswerk maken tot diep in de avond. ’s Morgens vroeg weer opstaan en leren. Meestal 6 dagen in de week en soms 7. Er wordt zelfs met de kerst doorgewerkt. Ze zit in een klas van 84 personen, waarvan er 40 moeten overblijven voor het volgende jaar. Ze moet gemiddeld een 8 hebben om over te gaan. Ze doet het goed en komt hier. Wanneer ze het weekend geen les heeft, woont ze bij ons.
Guerline: Guerline is net met haar studie van verpleegkundige klaar. Ook haar studie is betaald vanuit Nederland. Als teken van dankbaarheid komt ze bij ons werken, terwijl wij niets met de financiering van haar opleiding te maken hebben gehad. Ze had een aanbod van een ander, dat veel beter betaalde maar heeft dat afgeslagen. Ik heb haar net de eerste week begeleid, om mijn werk aan haar over te dragen. Ze is slim en pakt alles goed op. Ze heeft te kennen gegeven dat ze het werk leuk vindt, op de manier zoals wij het doen en dat ze graag bij ons op het terrein wil komen wonen. Anne-Marie gaat haar opleiden, zodat zij samen met haar kan opereren.

Als we een reflectie maken met Nederland, dan zien we van hier af, dat er ondanks de slechtere economie het toch nog heel goed gaat. Er is elektriciteit en water voldoende. Hier hebben we elektra, als de zon schijnt en er geen storingen in de installatie zijn (we hebben net een week zonder moeten doen. Er zijn ook geen elektriciens, die de storing kunnen verhelpen). Water hebben we als er voldoende druk op het systeem staat en als ze buiten geen water halen (de mensen hebben geen andere plek in de buurt om het te halen).
Door de slechte economische situatie krijgen we veel mensen aan het hek, die om hulp vragen. Veel mensen hebben echte nood; vaak al langere tijd niet gegeten, huis ingestort of afgebrand met alles erin. Ze zeggen: “We komen bij jou vragen om ons te helpen, want de bijbel zegt: ‘vragen is beter dan stelen en we kloppen op jou deur want er staat klopt en de deur zal open gaan.’” Wij leven hier van weinig geld maar we hebben altijd nog zoveel meer dan zij. We delen met degenen die God ons, na gebed, ingeeft om te helpen (als we iedereen gaven zouden we niets over hebben en weg kunnen gaan). Help ons om dit vol te kunnen houden vanuit de overvloed van uw harten.

Wij kijken weer uit naar het nieuwe jaar, de teams die er gaan komen, om de mensen in de streek te helpen en om ons te helpen en te bemoedigen. Op 3 januari komt het eerste team van 75 personen; 60 blanken en ongeveer 15 Haïtiaanen. Zij gaan werken met mobiele klinieken in een groot gebied. Ze hopen 15 plekken te helpen met de eerstelijns zorg.
In februari komt het bouwteam voor een maand uit Nederland. Onze beide ouders zijn hier dan ook, ondanks de hoge leeftijd die ze hebben. Ieder jaar weer opnieuw kijken ze of ze nog kunnen komen. Half maart komt het oogartsenteam uit Nederland, om mensen d.m.v. cataractoperaties weer goed te laten zien. Dit team komt samen met opticiens, die brillen gaan aanmeten.
Als er nog mensen zijn die graag de handen bij ons uit de mouwen willen steken, dan zijn die van harte welkom. We zijn op zoek naar een stuk grond in de buurt om een nieuw huis te bouwen. Op deze manier kan ik uit het gastenhuis vertrekken en weer mijn eigen huis hebben. Het hele gastenhuis is dan weer beschikbaar voor gasten, voor langere of kortere termijn.
Nu ik dit schrijf, is de container in Port au Prince aangekomen en wachten we op bericht dat hij uit de haven mag (ze proberen het te rekken, want dat brengt meer staan geld op). Eerst moet de douane er ook nog in kijken. Hierin zitten de werkmaterialen voor de teams die komen en voor ons ook levensmiddelen op aanvulling van hetgeen we hier kunnen kopen. Altijd weer spannend of alles er nog in zit. Het laatste stuk van de weg hebben we 12 december opgeknapt.
Wij danken iedereen die ons heeft geholpen. U heeft ons werk hier mogelijk gemaakt.
Wij vragen om Gods zegen en Zijn wijsheid voor het komende jaar.
Voor 2016 wensen wij u een gezegend en voorspoedig jaar toe onder de beschermende hand van onze Schepper.
Met een warme groet van ons allen voor u allen vanuit Passe Catabois.

Groeten van:
Rob, Anne-Marie, Lisa, Anne-Rose en Miriam.
Stichting Hulp Haïti Driel
IBAN: NL95 INGB 0001 5210 16

Correspondentie adres:
Rijnstraat 61
6665 CK DRIEL