Het is druk als nooit tevoren, het werk blijft liggen, tot wanneer?
We werken iedere dag hard en ik ook nog, nadat de werkers weg zijn. Maar er ligt nog wel voor drie à vier maanden werk dat al gedaan had moeten zijn.
Ik had gehoopt op een groter Nederlands team dat samen met ons de achterstand zou kunnen verminderen, maar het was een team van drie mensen die goed hun best hebben gedaan. Ze waren met zijn drieën niet in staat het om op het werk dat er lag in te lopen.
Natuurlijk hebben ze niet stilgezeten, hebben een mooie bijdrage geleverd en werk weggewerkt.

Ze waren er te kort. We zijn dus op zoek naar een persoon die de teamleden gaat werven voor volgend jaar, zodat mijn ouders daadwerkelijk het stokje kunnen overdragen dat ze al heel lange tijd in hun handen hadden. Monteur, techni­sche mensen voor water en elektra en een tegelzetter. Men­sen met twee rechter handen.
Er zijn al mensen die gezegd hebben dat ze volgend jaar willen komen. We zien hiernaar uit.

We zijn net begonnen met het dak van drie containers af te halen omdat de isolatie eraf is gebrand. We hadden alleen tijd om de binnenkant te behandelen, zodat de oogartsen hier weer in konden werken. Ik wil dit af hebben voordat ik naar Nederland ga. Dan het nieuwe dak er weer op. De ge­ïsoleerde damwandplaten liggen hier allang te wachten. Het werk wordt bemoeilijkt doordat het bijna iedere dag regent en de roest dan weer terugkomt. We hebben vijf van de veertien platen erop liggen. We moeten dan ook nog het dak van het lijkenhuis vervangen.
Ik ben nog drie weken hier en dan kom ik voor drie maan­den met Miriam en Anne-Rose naar Nederland om onder meer een container in te pakken die half augustus naar Haïti moet gaan. Lisa blijft in Haïti omdat ze zwanger is en in die tijd gaat bevallen.

Projecten en plannen
We hebben via de oud-consul Rob Padberg heel veel pro­jecten voor zowel het ziekenhuis als de streek binnenge­haald. We doen er een aantal zelf en de rest voert Bruce Robinson met zijn team uit. Hiervoor hebben we veel spul­len nodig die uit Nederland komen. De meeste projecten moeten binnen een jaar klaar zijn met controles van de Hai­tiaanse organisatie BND.

Dit is wat er gerealiseerd gaat worden voor het ziekenhuis:

• waterreservoir van ongeveer 33.000 gallons inhoud;
• aansluitingen naar zowel ziekenhuis als gastenhuis;
• windmolens voor zowel ziekenhuis als gastenhuis;
• latrines voor het ziekenhuis (nu is het een hokje van con­tainerplaten met gordijnen ervoor);
• lijkenhuis herstellen, het dak eraf halen en opnieuw op­bouwen (na de brand is hier nog niets aan gedaan en zo­wel de generator als de koelmotoren doen het niet meer);
• medicijnen uit Nederland omdat onze Amerikaanse orga­nisatie steeds minder overschotten krijgt en wij in hoge nood zitten;
• oude apparatuur – die niet meer werkt – vervangen voor nieuwe;
• aansluiting elektriciteitskabel van ziekenhuis naar gastenhuis;
• een nieuw huizenproject van 220 huizen voor de daklo­zen in de streek;
• programma opzetten om kinderen naar school te sturen. Vanaf verschillende kanten zijn we daar mee bezig. Zon­der scholing geen kans op werk en verbetering van de leefsituatie.

Oogartsen
Begin april hadden we weer het oogteam uit Nederland met oogartsen en optometristen. Dit jaar negen mensen sterk. Buiten staaroperaties en brillen aanmeten werd er nu ook gewerkt aan glaucoom. Om dit tot stilstand te brengen wordt er gewerkt met een laser. We werken hier­aan met alle mensen die we hebben. Zelfs onze kinderen hebben hun aandeel hierin. Lisa en Anne-Rose als ver­taalsters bij de optometristen en Miriam als vertaalster en operatie-assistente in de operatiekamer. Hier wordt ge­durende de gehele periode geopereerd. Het wordt steeds meer bekend waardoor er iedere keer meer mensen ko­men, maar dit heeft ook tot gevolg dat we meer ok-pa­tienten hebben dan dat we kunnen opereren in de gege­ven periode. We gaan in de tijd dat ik in Nederland ben hierover brainstormen hoe we dit gaan oplossen. De elec­triciteitsbehoefte neemt ook steeds verder toe. Dit komt omdat er iedere keer meer elektrische apparaten worden gebruikt. Onze electriciteitsvoorziening is hiervoor niet meer voldoende. Hiervoor gaan we ook een oplossing zoeken.

Lourens onze tweede arts doet veel voorbereidend werk. Hij houdt ook oogkliniek op iedere vrijdagmorgen. Hier­door krijgen er weer meer mensen een afspraak. Die kun­nen dan naar de oogartsen komen op het moment dat deze aanwezig zijn.

Onderhoud aan de wegen
Ook hiermee houden wij ons bezig omdat je als ziekenhuis ook bereikbaar moet zijn.
We doen dit samen met de autoriteiten uit de streek. Die la­ten schilfers van bepaalde bergen hakken. Deze schilfers worden door hen geladen en gelost. Door ons worden ze dan op de wegen gestrooid. Verder zullen we ook stenen gaan rijden om de grootste gaten te vullen voordat de schil­fers eroverheen komen.

School
Er zit weer bijna een schooljaar op en ook Lisa en Anne-Rose zijn klaar met de basisschool. Ze gaan beide op VMBO-niveau leren.

We hebben een probleem; we hebben nog geen enkele re­actie van een onderwijzer(es).
We zijn in Nederland vanaf 22 juni. We zouden graag in contact komen met geïnteresseerde kandidaten. We willen u ook vragen om hier naar uit te kijken. Samen met u moet het vast lukken. Miriam heeft dan haar eerste jaar VWO-brugklas klaar. Ze doet het nog steeds goed. Ze zal twee weken in Nederland naar school gaan. Ze kan instromen in Zetten. Daarna hopen we, samen met een onderwijzer(es) en iemand die de zwangere vrouwen voor ons gaat begelei­den, terug naar Haïti te gaan.
Zwangerenspreekuur was op woensdag, maar is nu iedere dag. Ytsje die dit heeft opgezet is terug naar Nederland. Nu doet Edline het nog maar die gaat ook vertrekken. Hier­voor hebben we contacten in Nederland gelegd en hopelijk komt hier een blijvend vervolg op.

Dr. Lourens komt begin juni weer terug zodat er weer drie medici zijn die het werk kunnen doen. Dat maakt het weer wat gemakkelijker met het verdelen van de diensten.
De ouders van Anne-Marie komen in de periode dat ik weg ben helpen om het huishouden daar draaiende te houden. Er gaan ook twee van de kinderen die bij haar in huis zijn terug naar huis.

Edline
Het is de bedoeling dat zij voor dokter gaat studeren in Santiago, een stad in de Dominicaanse Republiek. Ze leert Spaans via haar telefoon, maar zal begin september naar Santiago gaan voor vier maanden taalstudie om in januari op de universiteit te kunnen instromen. En we willen opnieuw vragen of u haar wilt sponsoren. Eenmalig of jaarlijks. We zijn ermee bezig maar de benodigde fondsen ontbreken. Mijn vraag aan u is of u in de ken­nissenkring of bij uw dokter de vraag zou willen neer­leggen of ze geïnteresseerd zouden zijn om hierbij te helpen. Er kan drie keer in het jaar met de studie be­gonnen worden. Op weg naar Nederland gaan we in Santiago proberen meer info te krijgen en kijken of er verdere afspraken te maken zijn.

Oogzorg krijgt een vaste plek in Passe Catabois
Op maandagmorgen 08:00 uur wordt de eerste patiënt op de poli gezien en een half uur later start de eerste opera­tie. Een vliegende start van het oogteam. Dat kan, want op zondag hebben we alles voorbereid. Dat moet ook wel, want Lourens en Rob hebben vanaf 05:00 uur kaart­jes uitgedeeld aan 130 patiënten, die we vandaag moe­ten zien. Deze mensen hebben, in het holst van de nacht, soms verder dan 50 km gereisd, om door ons onderzocht te worden. Zij komen omdat ze echt iets aan hun ogen hebben: slecht zien, roodheid, pijn, ontsteking.

Dit jaar is de onze groep weer groter dan vorig jaar. Opnieuw hebben Zienderogen en SLAH (Stichting Leert Anderen Hel­pen) de krachten gebundeld om de mensen met oogziekten in Passe Catabois te helpen. Het optometristen-echtpaar Willemijn Stam en Gerben Sinke van Villaoptica uit Apel­doorn en Duiven werken ook hier samen. De derde optome­trist, Inge Levels, nog maar 21 jaar, komt uit het Academisch Ziekenhuis in Maastricht. Suzanne Lecoultre, coassistente in Curaçao is komen overvliegen en ontpopt zich in no time tot onmisbaar manusje van alles. We zijn met vijf oogartsen. Ramon van Huet, Mauk Tilanus en Cathrien Eggink uit het Radboudzieknhuis in Nijmegen, Hans Lemij uit het Oogzie­kenhuis in Rotterdam en de oudste, Jos Rademakers, nog werkzaam in het Academisch Ziekenhuis in Maastricht. Ed­line schrijft de patiënten in. Rob, Anna en hun kinderen zijn onmisbare vertaalhulpen, Jacqueline springt af en toe bij. En Lourens Noppe, naast Anna de tweede arts in Passe Cat­bois, hij doet bijna volledig oogartsenwerk: meet brillen aan, onderzoekt patiënten, stelt diagnoses, geeft medicijnen.

Er wordt hard gewerkt. Op het midden van de dag is het ontzettend warm. Op de operatiekamer moet de airco uit, omdat de stroom niet voldoende is. Acht dagen lang, soms meer dan 12 uur per dag gaat het werk door. Er worden 830 patiënten onderzocht, meer dan 500 brillen verstrekt, 60 operaties voor staar en glaucoom.

Weet u wat glaucoom is? Dit is een oogziekte, waardoor je, zonder dat je het merkt onherstelbaar blind kunt worden door een te hoge oogdruk. Bij mensen, die uit Afrika komen, zoals de Haïtianen, begint deze ziekte op jongere leeftijd en verloopt sneller en ernstiger. Zelfs Hans Lemij, een ervaren, internationaal erkende glaucoomspecialist is onder de in­druk van wat hij hier ziet aan ellende van deze ziekte. Bijna nergens ter wereld worden mensen door glaucoom harder getroffen dan hier. Vaker moeten we jonge mensen van rond de 35 jaar vertellen, dat we niets meer kunnen doen. Je ziet dan deze mensen en hun familie breken van verdriet. Het is zo tragisch!

We weten dat we hier met onze oogzorg hard nodig zijn. We gaan verder met ons werk en breiden het in de toekomst uit. We hebben nu een glaucoom-laserapparaat, waarmee we de oogdruk van patiënten kunnen verlagen en de kans op blindheid verkleinen. Lourens leert snel heel veel van ons en doet wekelijks een spreekuur voor oogpatiënten. We maak­ten contact met de belangrijkste oogartsen uit Haïti en we gaan samenwerken in opleiding van optometristen. Zo hel­pen we niet alleen, maar leren anderen helpen.
Is het u duidelijk? Als u de Stichting Hulp Haïti Driel steunt, dan help u ook te voorkomen dat mensen slechtziend of blind worden. De aardige, maar arme en kwetsbare Haïtianen ver­dienen uw hulp.

Geachte Sponsoren
Als penningmeester van de Stichting willen wij u vra­gen bij uw overmaking uw plaatsnaam te vermelden.
Uit het IBAN-nummer kunnen wij niet afleiden waar het vandaan komt. Voorbeeld is de PKN-kerken. Daar zijn er veel van. Graag willen wij u een bevestiging sturen dat uw bijdrage ontvangen is. Het mailadres kunnen we meestal wel vinden op uw website of een telefoonnum­mer, maar dat is meestal van het Kerkelijk Bureau.

Wilt u ons IBAN-nummer en plaatsnaam mailen, stuur het dan naar hulshuizen@hetnet.nl.

Bij voorvaat dank,
penningmeester Stichting Hulp Haïti Driel

 

INFORMATIEDAG

Geachte belangstellende,
Aangezien Rob Hulshuizen in Nederland zal zijn op zaterdag 1 september lijkt het ons goed wederom een informatiedag te organiseren.

De locatie is evenals de vorige keer in Ons Gebouw naast de Protestantse Kerk in Driel.

De dag zal duren van 10:00 uur ’s morgens  tot 16:00 uur ’s middags.

Mocht u van ver komen dan kunt u gebruik maken van een lunch.
Graag even van tevoren een berichtje aan info@hulp-haiti.nl als u daar gebruik van wilt maken.

Graag ontmoeten we u op die dag!

Met hartelijke groeten,
Rob van de Harst
Secretaris – Stichting Hulp Haïti Driel