Door corona in de meeste landen komen er bijna geen bezoekers naar ons toe. Dit zorgt ervoor dat ook wij problemen hebben om aan onderdelen en persoonlijke medicijnen te komen. Het is lastig en duur om hier te komen met het vliegtuig maar het wordt weer wat gemakkelijker en dus goedkoper.
Met betrekking tot corona is Haïti één van de veiligste plekken ter wereld. In onze streek hebben we nog geen corona gehad. Hoe het komt, dat weten we niet, maar we zijn er erg dankbaar voor.
Afgelopen week kwamen er twee vroedvrouwen (Lotte en Ryna) uit Nederland, die hier zes maanden zullen blijven. In het begin van het jaar was het rustig met bevallingen, maar die komen nu op gang. Ze reisden via Sint Maarten om naar Port-au-Prince te komen en namen van daaruit een klein vliegtuigje hierheen.

Wezen en babymelk
Anne-Marie is constant bezig met het redden van jonge kinderen die op de rand van de dood balanceren. Vaak baby’s waarvan de moeder is overleden of ernstig ziek is. Ze neemt ze in huis en geeft de benodigde medische hulp. Ook geeft Anne-Marie deze kinderen en baby’s wat ze verder nog nodig hebben. Ze worden weer gezond en als ze terug kunnen naar hun moeder of familie dan gebeurt dat.
Als dat niet kan, dan zoeken wij adoptieouders in onze streek. Op de foto’s staat één van deze baby’s. Ik heb niet de eerste foto’s (bij aankomst) geplaatst omdat haar toestand toen verschrikkelijk was. Wel de laatste van twee weken geleden, voordat de nieuwe ouders haar kwamen halen. Dit werk vergt veel inzet en liefde. De kosten van babymelk zijn hier erg hoog en we willen u dus weer vragen of er mensen zijn die dat willen doneren. De melk kan gelijk weer in de container die hiervoor klaarstaat. Deze week is net de vorige weggegaan en we hopen hem in juni hier te krijgen.

Gezinsuitbereiding ook binnen mijn huis
Binnen het schoolproject van de Christelijk Gereformeerde Kerk komen er kinderen op je weg die geholpen moeten worden. Ze worden in de steek gelaten en niemand zorgt voor hen. Ik ben hiermee bezig en steek de helpende hand uit waar nodig om problemen op te lossen en zelf oplossingen te zoeken.
Half juni komen er drie of vier meisjes bij mij wonen in de leeftijden van acht, negen en dertien jaar. Lovenda (13), Love Rose Naika (9) en Widline (8). Dit zijn zusjes. Er komt mogelijk nog een vierde meisje maar dat moeten we nog even afwachten. Dit hangt af van hoe zich de situatie ontwikkeld.
Hun vader heeft de moeder elf maanden geleden verlaten. Hij liet de vijf kinderen achter bij de moeder. Die had ook geen mogelijkheden en verliet de kinderen drie maanden geleden. Gelukkig zat Lovenda in het schoolproject en ze kwam bij mij om de situatie uit te leggen. De twee oudste jongens gingen weg naar de Dominicaanse Republiek om daar te gaan werken. Hun moeder is in de tussentijd twee keer geweest om te kijken, maar ze zegt niet waar ze woont.
Ik heb meteen geld voor een maand eten gestuurd, omdat dat het meest nijpende was. Ik ben op bezoek gegaan bij hun huurhuis om te kijken of het waar was. Ik sprak met de buren waar ze samen mee eten. Deze houden ook een oogje in het zeil.
Ik heb het schoolgeld van de andere twee zussen betaald (€ 35,00 samen), zodat dat probleem ook opgelost was. Één uniform gemaakt en schoenen. Binnenkort worden ze uit hun huis gezet omdat de huur niet meer wordt betaald.
Het is een heel slecht huis van betonblokken. Het heeft door de aardbeving overal grote scheuren en is onveilig om in te wonen. Ik heb afgelopen vrijdag een afspraak gemaakt met de burgemeester van deze streek die voor de staat de verantwoordelijke persoon is. We zijn op bezoek gegaan en hebben een papier opgesteld dat mij de rechten geeft om hen in huis te nemen zonder dat er trammelant uit ontstaat.
Ze gaan komen als het schooljaar af is want anders is het te ver van mijn huis voor de twee jongsten. Het is mogelijk dat er nog een meisje komt van dertien uit dezelfde streek.
De ouders van dit meisje hebben haar bij haar oma gelaten toen ze elf jaar geleden naar de Dominicaanse Republiek vertrokken. Daar hebben ze nog vijf kinderen gekregen, maar ze zijn nooit meer teruggekomen. Zij kent haar ouders niet. Oma is er niet al te best aan toe. Een dochter wil haar naar de stad halen maar de kleindochter niet. Ik heb binnenkort een afspraak met de oma om te zien of ze niet bij haar wil houden zodat het niet hoeft. Ik heb een kamer klaargemaakt voor de drie meiden die bij mij in huis komen wonen. Hierin staan een stapelbed en een enkel bed.

Onze gezamenlijke kinderen
Miriam – de jongste – heeft nog drie jaar voor de boeg. Ze zit op een meisjesschool met veel discipline. Ze doet het goed, maar soms wordt de hele klas gestraft met een zweep op de armen en handen. Ze woont bij een vriendin in Portde-Paix waar ze zondagnamiddag heen gaat en vrijdagmiddag weer vertrekt naar huis. De schooltijden en studie-uren laten niet toe dat ze op en neer reist.
Lisa en Anne-Rose zitten beiden op school hier in Passe-Catabois, wat een hele opluchting is. Ze zitten in de achtste klas en doen het goed. Volgend jaar gaan ze richting het staatsexamen.
Jose – ons kleinkind – doet het goed maar blijft fragiel net als haar moeder was op die leeftijd. Ze laat regelmatig vanzich horen als ze het er niet mee eens is.

Huizen project
We zijn op 90 huizen aangekomen. We maken er op het moment vijf per week, maar de materialen zijn moeilijk in grotere hoeveelheden te koop en duur.
We zijn bezig met Rob Padberg om te kijken of we ze in Port-au-Prince kunnen krijgen met transport van Padberg.

Reservoir
Het reservoir heeft een zonnepomp en is aangesloten op alle daktanks op het ziekenhuis en de omliggende gebouwen.
Op het gastenhuis en de rest van het terrein is het nog behelpen. Daar moet alles voorzien worden met rijdende watertanks. En dat is op het moment moeilijk, omdat er geen auto of trekker werkt.

Koninklijke onderscheiding voor Wichert de Lange
Al in de aanloop naar de oprichting van onze eerste “Stichting Passe Catabois” in 2001 heeft de heer Wichert de Lange ons geholpen met financieel advies. Sindsdien heeft hij veel werk voor Haïti gedaan, zowel in Nederland als ter plaatse. Zijn fondsenwerving in Nederland is erg belangrijk geweest. Hij heeft onder andere een actie opgezet om geld in te zamelen voor voedsel, nadat Haïti getroffen was door deaardbeving op 12 januari 2010, met in de nasleep de cholera epidemie. Ook heeft hij een actie voor schoolgeld gehouden.
Bijzonder was dat hij ook met aandacht de naleving en besteding van het ingezamelde geld vervolgde.

Dhr. Wichert de Lange heeft twee keer een maand in Passe Catabois, Haïti, meegewerkt aan de opbouw van het ziekenhuis en daarbij behorende gebouwen. De eerste keer was in februari-maart van 2011 en de tweede keer in diezelfde periode in 2014. Steeds heeft hij in de maanden voor zijn vertrek hier in Nederland bouwmaterialen, gereedschappen en andere spullen, kleding en wat er nog maar meer nodig was verzameld, vooruit gestuurd en meegenomen. Bij het bouwen en uitbreiden van het ziekenhuis in Passe Catabois viel zijn veelzijdigheid op. Hij heeft elektriciteitsleidingen en kabels aangelegd voor verlichting en andere apparatuur, bijvoorbeeld in de nieuwe operatiekamer. Ook heeft hij met het team een wasplaats aangelegd, met waterleidingen, afvoer en tegels.
Bovendien heeft hij bijstand verleend bij het aansluiten van een generator voor een deegmachine bij de bakker. De tijden dat dhr. Wichert de Lange in Passe Catabois was, hield hij zich ook bezig met een actie met en voor de lokale bevolking:
Food for work. Deze actie hield in dat Haïtianen voor hun hutjes werkten om de weg aan te leggen en daarvoor aan het einde van de dag een voedzame maaltijd kregen.
Wij als Stichting Hulp Haïti Driel hebben de aanvraag voor een Koninklijke  nderscheiding voor dhr. Wichert de Lange van ganser harte ondersteund!

Werken aan de weg
We zijn nog steeds bezig met hetzelfde stuk weg. Dit stuk wordt wel steeds beter, maar omdat er weinig vrijwilligers zijn duurt het erg lang. In de paasvakantie hebben we drie dagen achter elkaar gewerkt. We hebben veel gedaan maar we moeten alles met de hand laden. We gebruiken oude autobanden gevuld met stenen die met dik ijzerdraad aan elkaar worden gebonden. Daar gaat fijn puin en grond bovenop. Ook de achterbanden van de trekker die versleten zijn worden gebruikt bij grote gaten. Deze trekkeachterbanden vullen we op met nog een personenautoband.

Wegproject 2
Er is een ravijn dat bijna geen verkeer meer doorlaat omdat het water de weg heeft afgesneden. Er worden voorbereidingen voor getroffen en materiaal (grote stenen) verzameld. We werken met beide projecten samen met ingenieur Sadrak en Bruce, zodat er goed advies is en er ook materialen – die wij niet kunnen aanbieden – worden gekocht en transport geregeld wordt.

Meer foto’s kunt u bekijken in het foto album.

Hartelijke groeten van:
Rob, Anne-Marie, Lisa, Anne-Rose en Miriam
Stichting Hulp Haïti Driel
IBAN: NL95 INGB 0001 5210 16

Correspondentieadressen:
Nederland: Rijnstraat 61 – 6665 CK Driel
(026) 474 35 41 – info@hulp-haiti.nl
Haïti: annerobhaiti@gmail.com

Geachte Sponsoren
Als penningmeester van de Stichting willen wij u vragen bij uw overmaking uw plaatsnaam te vermelden.
Uit het IBAN-nummer kunnen wij niet afleiden waar het vandaan komt. Voorbeeld is de PKN-kerken. Daar zijn er veel van. Graag willen wij u een bevestiging sturen dat uw bijdrage ontvangen is. Het mailadres kunnen we meestal wel vinden op uw website of een telefoonnummer, maar dat is meestal van het Kerkelijk Bureau.
Wilt u ons IBAN-nummer en plaatsnaam mailen, stuur het dan naar hulshuizen@hetnet.nl.

Bij voorvaat dank,
penningmeester Stichting Hulp Haïti Driel